Ik was laatst in de speeltuin
en zat daar op de wip
Hoewel ik vrij mocht spelen
werd ik een beetje sip
Ik moest denken aan dat meisje
dat ik vroeger was
dat serieuze koppie
de beste van de klas.
Altijd maar zo bezig
om braaf te zijn en lief
altijd zo verantwoordelijk
geen tijd voor verlosje-met-de-dief
Dat meisje dat al kon lezen
en de klas een boek voorlas
en maar oh zo graag verdwaalde
in verhalen, liggend op het gras
Had ik toen ik klein was
maar wat meer de tijd genomen
om te schommelen en rennen
en te klimmen in de bomen.
Om gek te doen, zonder een doel
te spelen om het spelen
Je kindertijd duurt maar zo kort
te kort om te laten stelen
Ik denk zelfs dat ik nu,
terwijl ik oud ben en wat stram
beter weet wat spelen is
en het ook beter kan.
Je fantasie de vrije loop
van hot naar her je aandacht
het maakt geen moer uit wie het ziet
en of iemand je uitlacht.
Het is juist heerlijk als je zomaar
van de glijbaan bent gegleden
en dat je neerkomt in het zand,
met je gezicht plat naar beneden
en een meisje van een jaar of tien
grijnzend naar je opkijkt
en je in haar ogen ziet
dat ze hoopt dat ze op jou lijkt,
want beter kan het niet
Ze begrijpt dat ze dan met vijftig jaar
nog steeds zal durven spelen
en dat ze eeuwig kind mag zijn.
Dat wilde ik met je delen.
Foto: ©PublicDomainPictures from Pixabay